Kości

tu manifestują się konflikty zaniżonej samooceny. Jestem głupia/ głupi, nie potrafię, poniosłem porażkę, nie dam rady, inni są lepsi itp… – kiedy tak myślimy i nie jest to tylko chwila, ale przedłużający się, wewnętrzny proces, dochodzi do atrofii kości (osteoliza, osteoporoza, rzeszotowienie), który nie daje żadnych wyraźnych objawów. Dopiero kiedy rozwiązujemy nasz problem, tkanka łączna kości zaczyna się naprawiać. Ponieważ dzieje się to w procesie zapalnym, dopiero wtedy zaczynamy odczuwać ból. 

Kości nadają ciału strukturę, oparcie, chronią ważne organy w ciele, umożliwiają ruch, zawierają szpik kostny, w którym wytwarzane są krwinki.

Dlatego rozważając zmiany w kościach, bierzemy pod uwagę powyższe zadania. 

Kości to materiał, który po śmierci zostaje po nas najdłużej.  Jeśli „tracimy” kości, to tak, jakbyśmy się usuwali w cień, znikali, jakbyśmy nie byli już potrzebni.